(Geur)detectie is het zoeken naar een aangeleerde geur door de hond, waarna de hond via een
aangeleerde verwijzing (melding) laat weten de geurbron te hebben gevonden.
Detectie bestaat uit vier onderdelen: geuren waarnemen, een geur herkennen, de bron van een geur
lokaliseren en de geurbron verwijzen (bijvoorbeeld door zit of af en staren naar de plek, of
bevriezen). Alle aspecten komen aan de orde.
Bij KC Zeist gaat wij in een groepsles in zeven keer de honden de beginselen aanleren van het zoeken
naar kruidnagel. De honden zijn één voor één aan het werk; de overige honden wachten in de eigen
auto. De eigenaren kunnen de combinatie die bezig is observeren en leren van de feedback. Iedere
hond en iedere combinatie werkt anders en vraagt een eigen aanpak, maar alle honden kunnen en
willen werken met hun neus. Het is iets wat zij van nature doen, al zijn er wel verschillen per ras en
per individu.
Tijdens de les dragen de honden een goed passend tuig en zijn zij aangelijnd aan een lange lijn, zodat
zij ruimte hebben om gedrag te laten zien en geen onbedoelde correcties ervaren als er druk op de
halsband komt. We gebruiken spel en voer ter beloning. Een clicker (of beloningswoord) helpt ons
de hond duidelijk te maken wanneer het dier iets goeds doet.
Om goede vorderingen te maken is het van belang om ook thuis korte oefensessies te houden. Na
afloop van de zeven lessen kunnen de honden de geurbron zoeken tussen uiteenlopende
voorwerpen en kunnen ze kort verwijzen.
